Aan alles komt een einde

ik ben nu weer goed een week in Nederland en ben bijna hersteld van een jetlag met een attitude. Een week lang niet kunnen slapen op de uren waarop dat hier hoort, hoofdpijn.... de hele riedel is langs gekomen.

Mijn laatste berichtje hield op bij fox glacier. Na een hele slechte dag wat betreft bewolking, hadden we weinig hoop dat we onze scenic vlucht langs fox glacier, frans jozef glacier en Mt Cook nog konden maken.

Gelukkig was het de dag van vertrek wel prachtig weer zonder een wolkje aan de hemel. Om 7 uur smorgens zaten we dan ook in de helikopter voor een van de mooiste vluchten die ik me kon voorstellen. Op 1 erg spannend moment na met een dip met de helikopter, stond er geen wind. We zijn geland op de fox glacier en hebben hier volop fotos kunnen schieten. Na 40 minuten stonden we weer op de rond en vertrokken we met de groep naar..... Queenstown, adventure capital of the world!

Eerst de citytour en dan door naar het hotel. Vroeg naar bed voor de drukste dag tot nog toe: eerst een halve dag gaan paardrijden midden tussen de lupine bloemen waar de paarden helemaal gek op waren. Ondertussen nog een riviertje over gestoken waar je blij was dat je van laarzen werd voorzien voor de rit. 

2 uurtjes tijd voor de lunch en snel een paar souvenirs kopen. Daarna met de hoogste kabelbaan van het zuidelijk halfrond naar een berg aan de rand van Queenstown. 

Deze hele rit kon ik namelijk met de zipline van boomhut naar boomhut bijna helemaal weer naar beneden scheren. Dit was een parcours van 6 ziplines waarbij de laatste zowel de langste als de diepste zipline van de wereld was. Hier werd je aan een apart remsysteem bevestigd en when all else fails was er nog een met gespannen die je nog tegen kon houden. Als het remsysteem niet bij de 1e persoon volledig ontspoord was en het een kwartier duurde voor de volgende weer kon gaan, had ik er vast wat meer genoten

Savonds begon het helaas te regenen waardoor de shotover jet letterlijk in het water viel. De canyon was overstroomd. Dus konden we zonder jet ritje weer in de bus klimmen voor de volgende bestemming: the marlborough sounds. Prachtig water, mooiere bergen en de grootste en mooiste waterval die ik in lange tijd had gezien. 

Daarna was het helaas tijd voor de kerstdagen en alles was gesloten. Dus... kerstontbijt, lunch en diner samen met de groep gemaakt en gegeten. Er was alleen savonds nog een leuke optie om pinguins te kijken. 

Elke avond komen ze uit zee naar de rotsen waar hun nesten in zijn gebouwd. Hier tussenin lag heel handig een straat en vele bankjes zodat dit elke avond bekeken kan worden door alle toeristen. De pinguins waren doodsbang door al die aamdacht en schoten zo snel mogelijk over de straat richting nest. 

Nu mist alleen christchurch nog van het lijstje wat ik graag wilde zien. Gelukkig waren we op tijd om de laatste 2 trams van de dag nog te zien rijden. De dag erna gingen we richting vliegveld en namen we afscheid van onze chaffeuse en reisbegeleidster. Na 12 uur waren we eindelijk in singapore waar we 6 uur moesten wachten op de volgende vlucht. Die laatste vlucht was ideaal! Bijna niemand in het vliegtuig en 3 stoelen voor mij. Heerlijk geslapen en voor ik het wist was ik weer in Amsterdam. 

Mijn reis naar het einde van de wereld was weer afgelopen en nu resten alleen nog de herinneringen en natuurlijk de foto's! Bedankt voor allen leuke reacties, berichtjes en appjes die ik tijdens de reis heb ontvangen!